ANEKDOTNER 2

Ապարանցինուզումէինքնասպանլինի. սկզբիցմիոտքինէկրակում, որչփախնիհետոնորկրակումգլխին։
Ապարանցիաղջիկըհարսէգնումմիգյուղ։Հաջորդօրը «կարմիրխնձորը» տանելուցտղայիմայրըորոշումէմիսինիխնձորտանիքանիորշատունեն։Սինիյովխնձորներըձեռներինգալիսենուաղջկատատըհեռվիցտեսնելովասումէ, վայաչքերսքոռանաէրեխունքրքրելեն։

Ապարանցիներեխայինտանումէդպրոցուզգուշացնում, որմինչևmp3, wmaուdivxկարդալչսովորիտունչգա։
Ապարանցինոսկեձկանըտալիսէոսկերիչինուպատվիրումմիկարգինտեսքովվզնոցսարքի։
Ապարանցինհեռախոսիվրագազէդնումորքիչփողգրի։


Ապարանցուէշըընկնումէձորը, միշաբաթ «սևարկղն» ենմանգալիս։Այնվերծանելուցհետոպարզվումէ, որէշ–էշեկելընկելէձորը։
Ապարանցունհարցնումենարևնինչիհամարէ, պատասխանումէ՝երդվելու։
Պարզվումէ, որերբՆոյըիջելէցամաքիվրա, ապարանցիներնենեղելառաջինըդիմավորողներիմեջ, կարծելովկրկեսէեկել։



Ապարանցինառավոտյանտեսնումենփողոցումվազողզեբրինուուրախացածասում, էսմերհարևանՄոսոյիթոռնէհաստատ, որմարիակէրծառայում։Էսինչելշուտենօտպուսկթողել։


Ապարանցինդասերըսովորումվերջացնումէումատիննշանէանում, որչմոռանա։
Ապարանցունհարցնումենմիսառըզենքասա։Ասումէ՝ձնագնդիկ։
Ապարանցինձեռքըմտցումէկիսլատայիմեջ, հանումտենումէչկա։Միանգամիցգլուխնէմտցնում, որգտնի։


Ապարանցինգնումէմարմնավաճառիմոտ։Գինըվճարելուցհետոմարմնավաճառըսկսումէկրքոտհամբուրել։Ապարանցինթե, սիրունջան, որէդքանսիրումէիր, փողըինչի՞վերցրեցիր։
Ապարանցունասումենհեռախոսիդհամարըասա, ասումաերեքմեկմեկ, մեկ-մեկէլերեք:
Ապարանցունասումենինչուկոմպոտիմեջիկորիզներըչեսուտում, ասումէգլուխսբանկիմեջչիմտնում։
Ապարանցունհարցնումենինչու՞եստղայիդանունը «պապա» դրել։Պատասխանումէ, բահորսանուննա։
Միապարանցիմարդիրընկերոջըդարդոտածասումէ «ախպերորնորէիամուսնացելկնիկսնենցլավնէր, նենցլավնէր! ՈՒՏԵԼՈՒԲԱՆԷՐ!!!» հետոխորհոգոցքաշելովավելացնում «ԱՓՍՈՍէդվախտչկերա»



Ապարանցիներըընկերներովգնումենբիլիարդանոց, շատենլինում, 2 հատսեղանենիրարկպցնում:
Ապարանցուերեխանկեպկանթարսդրածտունագալիս, մայրնասումա.
- Այբալա, էսո՞ւրեսգնում:
Ապարանցինքնածալինում, մայրնարթնացնումա.

- Բալաջան, վերկաց, միքիչհանգստացի, հետոէլիկքնես: ՄեկըԱպարանիգյուղերիցմեկովանցնելիսհավէգցումմեքենայիտակ:Ավտոյիցդուրսէգալիս, շուրջընայումեւտեսնելով, որմարդ - մուրդչկա, վերցնումէսատկածհավը, գցումբագաժնիկը, որտունտանի:Մեկելթփերիցմիբիձաէդուրսգալիսուասում.
-Մենակթեչասես. հիվանդանոցէիրտանում...

Աբարանցինգայլինբռնումթրաշումաուվրենգրումա`гел после бритья.



Ապարանցինդաշտումգործանելուցալինում, Հիսուսըիջնումա, ասումադուինձճանաչումես? ասումահաասումաովեմ? ապարանցինասումաՎարդանիպապանչես? ասումաչէ: Ուրեմնպապիկնես? ասումաչէ, ուրեմնհոպարնես: ՀիսուսըջղայնացածարաէդՎարդանըովա? ասումալավգլուխտինչցավացնեմ, էնօրըիրանցտաննէինկարտպատիցկախվածեր…



ԱպարանցիերեխանծնողներինհարցնումէՄեղրամիսիժամանակեսէլէի՞ձերհետՀայրըպատասխանումէԳնալուցիմհետէիր, գալուցմամայիտ

 Աբարանցուտղեն 1000 դրամէգտնումասումա
-Պապ – պապնաիԵ,Չարենցիծննդականնեմգտել,
-հերըասումաայդեբիլչէստենումնկարովաուրեմըպասպորտնա

Ապարանցինքիլերավարձում , որիրենցտանկաֆելմետլախըխփի

 Միօրաբարանցունէշծեծելուցբռնումենհարցնումենխիեսծեծումասումակորելէրասումենբալավչի՞՞՞՞՞վորգտելեսասումաեսելվրենեի

 Միմարդգնումաապարանցիատամնաբուժիմոտուպարզվումէորայդատամնաբուժնապարանցիէ:



Աբարանցինմտնումաբառասւմա.
- ԻնձմիբաժակհույթտվեքԵսբարմենըասումա.
- Հույթչիհյութա
- Պաաաաահ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! յանմգույտարիր

 Ապարանցիներըգնումենբիլիարդխաղալու, բայցքանիորշատվորենլինում, սեղաններըկպցնումենիրար.



 Ապարանցինգնումավարսավիրանոցհարցնումաթեմազկտրելնինչարժի,վարսավիրըպատասխանումէ 1000 դրամ,ապարանցինասումադեինձ 400 –իկտրի:

Ապարանցութաղմանըշատմարդալինում`մեռելը 2 տեղենդնում

Ապարանցիհերնուտղենմարշուտկովգնումեն, հենցտղենուզումականգնացնիհերըասումա << Հլըսպասիտենանքկֆայմիկայնիթեչէ>>

Ապարանցինփողագտնում,նայումտեսնումա 200 դրամպակասա

 Ապարանցինժամըկապումէվերքիվրա,հարցնումենթեինչիավերքիվրակապել:Պատասխանումա<< Որովհետևժամանակըբուժումէբոլորվերքերը>> 

 Երկուապարանցիշախմատենխաղում,խեղճթագավորինինֆակտախփում

Ֆուտբոլիխաղիժամանակգնդակըդիպչումէապարանցուձեռքին, եւմրցավարըընդհատումէխաղը։Ապարանցիֆուտբոլիստըդժգոհումէմրցավարինմանորոշումից.- Ո՜ւրամեզձեռ, այդատավոր, դուչգիտես, որմերըմենակոտքա...

 Ապարանցինկինոթատրոնում։Ֆիլմիթունդպահինկատաղածցուլնարագվազքովէկրանիցգալիսէդեպի... հանդիսատեսը։Ապարանցինտեղումանհանգիստշարժումներէանում։Կողքինստածըհարցնումէ.



-  Ի՞նչեղավ, այախպեր, ինչի՞տեղիցդթռար։

-  Ցավդտանեմ, բաորմեզվրագա։

-  Ո՞վ... Ցո՞ւլը... Ի՜նչեսասում, էկրանիցո՜նցկգա։

-  էդեսուդուենքհասկանում, անասունըշա՜տահասկանում...



 Մեծահարուստապարանցին «Ջիպ»–ովԵրեւանիցգնումէԱպարան՝հայ­րենիգյուղ։Տեղէհասնում, մեքենանկանգնեցնումեւթոկովկապումէծառից։

-  Գյա, հնչի՞մեքենանկապեցիրծառից։

-  Որչփախնիէդհայվանը...

 Ձեզմոտ «երկնագույններ» կա՞ն,– հարցնումենապարանցուն։Ի՞նչա, մենքտղամարդչենք... Իհարկե, կան։



Ապարանցուն «ԿԱՄԱԶ» եննվիրում։Որոշժամանականցհարց­նումԵն.

-  Հը", լավմեքենաէ։

-  Շատլավ, տաքուհարմար։Մենակէնլավչի, որէշերըշուտենհոգ­նում։

 -  Հողիտակմարդապրո՞ւմէ,– հարցնումենապարանցուն։

-  Այո,– վստահպատասխանումէապարանցին։

-  Ինչի՞ցգիտես։

-  Դե, որբողկըներկումեն...